Saltar al conteníu

ñavetu

De Wikcionariu
Mira tamién: navetu

Asturianu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ɲaˈβe.tu ]
Etimoloxía: De Ñao + sufixu -etu.

Sustantivu

[editar]

singular masculín ñavetu, femenín ñaveta; plural masculín ñavetos, femenín ñavetes

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Ñao, nel conceyu Cabranes.

Otres formes[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín ñavetu, femenín ñaveta, neutru ñaveto; plural masculín ñavetos, femenín ñavetes

  1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de Ñao, nel conceyu Cabranes.

Otres formes[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionario General de la Lengua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Editorial Prensa Asturiana, 2002-2004, Uviéu; ISBN: 84-87730-86-8. Versión on-line.
  • DGPE - Dictadoloxía Tópica d'Asturies; Luis Casteleiro Oliveros & Ramón de Andrés Díaz (dirs.): Asturies nel Diccionario Geográfico Popular de España. Uviéu: Seminariu de Filoloxía Asturiana (Universidá d’Uviéu). Consulta on-line.