gramerín

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ ɣɾa.meˈɾiŋ ]
Etimoloxía: De Graméu + sufixu -ín.

Sustantivu

singular masculín gramerín, femenín gramerina; plural masculín gramerinos, femenín gramerines

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Graméu, nel conceyu Cabranes.

Otres formes

• gramedín

Sinónimos

• d'usu lliterariu y cultista gramense

Pallabres rellacionaes

• cabranés/cabraniegu; ñabetu ~ ñavetu, toracense

Axetivu

singular masculín gramerín, femenín gramerina, neutru gramerino; plural masculín gramerinos, femenín gramerines

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de Graméu, nel conceyu Cabranes.

Otres formes

• gramedín

Sinónimos

• d'usu lliterariu y cultista gramense

Pallabres rellacionaes

• cabranés/cabraniegu; ñabetu ~ ñavetu, toracense

Referencies

• DGPE - Dictadoloxía Tópica d'Asturies; Luis Casteleiro Oliveros & Ramón de Andrés Díaz (dirs.): Asturies nel Diccionario Geográfico Popular de España. Uviéu: Seminariu de Filoloxía Asturiana (Universidá d’Uviéu). Consulta on-line.