ñabetu
Asturianu
[editar]
Pronunciación y silabación: [ ɲaˈβe.tu ]
Etimoloxía: De Ñao + sufixu -etu.
Sustantivu
[editar]
singular masculín ñabetu, femenín ñabeta; plural masculín ñabetos, femenín ñabetes
- (Xentiliciu) Habitante del llugar de Ñao, nel conceyu Cabranes.
Otres formes[editar]
Pallabres rellacionaes[editar]
Axetivu
[editar]singular masculín ñabetu, femenín ñabeta, neutru ñabeto; plural masculín ñabetos, femenín ñabetes
- (Xentiliciu) Relativo al llugar de Ñao, nel conceyu Cabranes.
Otres formes[editar]
Pallabres rellacionaes[editar]
Referencies
[editar]- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
- DGPE - Dictadoloxía Tópica d'Asturies; Luis Casteleiro Oliveros & Ramón de Andrés Díaz (dirs.): Asturies nel Diccionario Geográfico Popular de España. Uviéu: Seminariu de Filoloxía Asturiana (Universidá d’Uviéu). Consulta on-line.