bo

De Wikcionariu

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈbɔ ]

(rexistru)

Axetivu[editar]

singular masculín bo, femenín bona; plural masculín bons, femenín bones

  1. Bonu.

Usu[editar]

  • Si va delantre del sustantivu, garra la forma bon.
No és un bon pa. No, però el pernil sí que és bo!

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈbo ]

Axetivu[editar]

singular masculín bo, femenín boa; plural masculín bos, femenín boas

  1. Bonu.

Referencies[editar]

  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.