bo
Saltar a navegación
Saltar a la gueta
Catalán[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈbɔ ]
«bo»
(rexistru)
Axetivu[editar]
singular masculín bo, femenín bona; plural masculín bons, femenín bones
- Bonu.
Usu[editar]

- Si va delantre del sustantivu, garra la forma bon.
- No és un bon pa. No, però el pernil sí que és bo!
Referencies[editar]
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
Gallegu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈbo ]
Axetivu[editar]
singular masculín bo, femenín boa; plural masculín bos, femenín boas
- Bonu.
Referencies[editar]
- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
- Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.