bonu
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈbo.nu ]
Axetivu[editar]
singular masculín bonu~ bon, femenín bona, neutru bono; plural masculín bonos, femenín bones
- Que tien les cualidaes precises y ye útil pa un propósitu específicu.
- Estes fabes son bones pa pote.
- Que tien muncha calidá, que ye de muncha calidá.
- Que ye favoratible, conveniente, útil o ventayosu p'ameyorar l'estáu d'un persona, d'una cosa, d'una situación.
- Esti exerciciu ye bonu pa entender la llección.
- Que ta d'acordies coles normes, cola razón, cola xusticia, cola moral, col deber, cola honestidá.
- Que ye grande, o que se presenta en gran cantidá.
- Que tien un sabor agradable una comida, una bebida.
Otres formes[editar]
Sinónimos[editar]
Antónimos[editar]
Usu[editar]
- Si esti axetivu s'antepón al sustantivu al que califica, toma la forma apocopada «bon».
Traducciones y equivalencies[editar]
«bonu»: con cualidaes precises y útil
«bonu»: de muncha calidá
«bonu»: que ye favoratible p'ameyorar un estáu
«bonu»: que d'acordies coles normes, la moral, la xusticia
«bonu»: que tien sabor agradable
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.