coñocer
 Mira tamién: conocer
|
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ko.ɲoˈθer ]
Etimoloxía: Del llatín cognoscere.
Verbu[editar]
- Tener esperiencia o conciencia que permite facer una representación mental de daqué o daquién, tener na mente la idea o la imaxe de daqué o daquién.
Sinónimos[editar]
Otres formes[editar]
- conocer → forma encamentada nel DALLA
Conxugación[editar]
Tabla de conxugación
| Formes non personales | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitivu | coñocer | ||||||
| Xerundiu | coñociendo | ||||||
| Participiu | singular masculín coñocíu, femenín coñocida, neutru coñocío plural masculín coñocíos, femenín coñocíes |
||||||
| Formes personales | |||||||
| yo | tu | vusté él~elli/ella/ello |
nosotros/nosotres~nós | vosotros/vosotres~vós | vustedes ellos/elles |
||
| Indicativu | Presente | coñozo | coñoces | coñoz | coñocemos | coñocéis | coñocen |
| Pretéritu Imperfeutu | coñocía | coñocíes | coñocía | coñocíemos coñocíamos |
coñocíeis coñocíais |
coñocíen | |
| Pretéritu Perfeutu | coñocí | coñocisti coñociesti |
coñoció | coñocimos coñociemos |
coñocistis coñociestis |
coñocieron coñocienon |
|
| Pret. Pluscuamperfeutu | coñociere coñociera |
coñocieres coñocieras |
coñociere coñociera |
coñociéremos coñociéramos |
coñociereis coñocierais |
coñocieren coñocieran |
|
| yo | tu | vusté él~elli/ella/ello |
nosotros/nosotres~nós | vosotros/vosotres~vós | vustedes ellos/elles |
||
| Suxuntivu | Presente | coñoza | coñozas | coñoza | coñozamos | coñozáis | coñozan |
| Pretéritu | coñociere coñociera |
coñocieres coñocieras |
coñociere coñociera |
coñociéremos coñociéramos |
coñociereis coñocierais |
coñocieren coñocieran |
|
| yo | tu | vusté él~elli/ella/ello |
nosotros/nosotres~nós | vosotros/vosotres~vós | vustedes ellos/elles |
||
| Potencial | Futuru | coñoceré | coñocerás | coñocerá | coñoceremos | coñoceréis | coñocerán |
| Condicional | coñocería | coñoceríes | coñocería | coñoceríemos coñoceríamos |
coñoceríeis coñoceríais |
coñoceríen | |
| - | tu | vusté | nosotros/nosotres~nós | vosotros/vosotres~vós | vustedes | ||
| Imperativu | afirmáu | coñoz | coñoza | vamos coñocer | coñocéi | coñozan | |
| negáu | nun coñozas | nun coñoza | nun vamos coñocer | nun coñozáis | nun coñozan | ||
Traducciones y equivalencies[editar]
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.