cosina
Saltar a navegación
Saltar a la gueta
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ koˈsi.na ]
Forma de sustantivu[editar]
- Forma diminutiva de cosa.
Sustantivu[editar]
femenín singular cosina; plural cosines
- Cosa ensin importancia.
Catalán[editar]
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ kuˈzi.nə ]; catalán occidental [ koˈzi.na ]
Sustantivu[editar]
singular femenín cosina, masculín cosí; plural femenín cosines, masculín cosins
Pallabres rellacionaes
Occitanu[editar]
Pronunciación y silabación: [ kuˈzi.no ]
«cosina»
(rexistru)
Sustantivu (1)[editar]
Etimoloxía: Del llatín consobrina.
singular femenín cosina, masculín cosin; plural femenín cosinas, masculín cosins
Sustantivu (2)[editar]
Etimoloxía: Del llatín coquina.
femenín singular cosina; plural cosinas
- (Arquitectura) Cocina (cuartu).
Categoríes:
- Formes de sustantivos asturianos
- Sustantivos asturianos
- Sustantivos femeninos asturianos
- Catalán-Asturianu
- Sustantivos catalanes
- Sustantivos xenéricos catalanes
- Parentescu (catalán)
- Occitanu-Asturianu
- Pallabres occitanes con rexistru sonoru
- Sustantivos occitanos
- Sustantivos xenéricos occitanos
- Parentescu (occitanu)
- Sustantivos aragoneses
- Sustantivos femeninos occitanos
- Arquitectura (occitanu)