dalgunu

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ dalˈɣu.nu ]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma alternativa de dalgún (pa los sos significaos, véase la entrada d'esta forma).

Usu[editar]

  • La forma masculina singular dalgunu solo pue usase pospuesta al sustantivu: (un) llibru dalgunu, pero non *dalgunu llibru.

Pronome[editar]

singular masculín dalgunu~ dalgún, femenín dalguna, neutru dalguno; plural masculín dalgunos, femenín dalgunes

  1. Determinante esistencial pa indicar una cierta proporción d'un conxuntu, polo menos un elementu.
    Nesti viaxe bien podíemos visitar dalgunu de tolos museos qu'hai na ciudá, ¿nun te paez?
  2. Determinante esistencial pa falar d'un oxetu o d'un individuu que pertenez a un grupu pero ensin concretar cuál.
    ¿Qué llibru he ller? Dalgunu, nun importa cuál.
  3. Determinante esistencial que designa una cosa o una persona particular pero que nun ye conocida o nun se quier especificar.
    ¿Hai díes festivos esti mes? Quiciabes hai dalgunu, pero nun lo sé.
  4. En plural, refierse a una cantida pequeña y indeterminada d'elementos.
    ¿Cuántos alumnos reclamaron les notes? Dalgunos, non munchos, pero dalgunos.
  5. Nun contestu negativu o d'irrealidá y en posición pospuesta, nin una sola de les coses o persones señalaes pol sustantivu al qu'acompaña.
    Nun sé si habrá dalgunu que nos pueda ayudar.

Usu[editar]

  • Les formes masculines singulares dalgunu y dalgún d'esti pronome son totalmente intercambiables ente sí:
¿Nun fixo nengún exerciciu? Sí, fixo dalgunu. / Sí, fixo dalgún.

Otres formes[editar]

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Gramática de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2001, Uviéu, 3ª edición; ISBN: 84-8168-210-8. Consulta PDF on-line.