Saltar al conteníu

dedín

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]
N'encarnáu, el dedín.

Pronunciación y silabación: [ deˈðiŋ ]

Forma de sustantivu

[editar]
  1. Forma diminutiva de deu.

Sustantivu

[editar]

masculín singular dedín; plural dedinos

  1. (Anatomía) Deu de la mano, que ye'l más delgáu y finu de toos.

Otres formes

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies

[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.