Saltar al conteníu

deu meñique

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]
N'encarnáu, el deu meñique.

Pronunciación y silabación: [ ˈdew.meˈɲi.ke ]

Llocución sustantiva

[editar]

masculín singular deu meñique; plural deos meñiques

  1. (Anatomía) Deu de la mano, que ye'l más delgáu y finu de toos.

Otres formes

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies

[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionario General de la Lengua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Editorial Prensa Asturiana, 2002-2004, Uviéu; ISBN: 84-87730-86-8. Versión on-line.
  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.