Saltar al conteníu

didín

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]
N'encarnáu, el didín.

Pronunciación y silabación: [ diˈðiŋ ]

Forma de sustantivu

[editar]

masculín singular didín; plural didinos

  1. Forma diminutiva de didu.

Sustantivu

[editar]

masculín singular didín; plural didinos

  1. (Anatomía) Didu de la mano, que ye'l más delgáu y finu de toos.

Otres formes

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies

[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.