Saltar al conteníu

elle

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]
La elle.

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈe.ʎe ]
(rexistru)

Sustantivu

[editar]

femenín singular elle; plural elles

  1. (Escritura) Nome del dígrafu formáu por dos eles; sirve pa representar n'asturianu'l fonema /ʎ/.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Normes ortográfiques; Academia de la Llingua Asturiana, Uviéu, 2021, 8a. edición; ISBN: 978-84-8168-572-5. Consulta del PDF on-line

Francés

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ɛl ]
(rexistru)

Pronome

[editar]

femenín elle; plural elles

  1. Ella, pronome tónicu pa la tercer persona femenina singular → lui
  2. Pallabra que marca la tercer persona plural nos verbos, referíu a un suxetu plural femenín.

Usu[editar]

  • N'asturianu, esti pronome nun se correspuende col pronome ella anterior ([1]), sinón col morfema verbal qu'amuesa esa persona gramatical:
Elle chantecanta (Elle elle chanteElla canta)

Pallabres rellacionaes[editar]