tu

De Wikcionariu
Mira tamién:

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈtu ]
Etimoloxía: Del llatín tu.

Pronome[editar]

  1. Pronome tónicu suxetu pa la segunda persona singular.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Gramática de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2001, Uviéu, 3ª edición; ISBN: 84-8168-210-8. Consulta PDF on-line.

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈtu ]

Pronome[editar]

  1. Tu, pronome tónicu suxetu pa la segunda persona singular.
  2. Ti, pronome tónicu preposicional pa la segunda persona singular.

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ tu ]

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín tu; plural masculín y femenín tus

  1. To.

Sinónimos[editar]

Usu[editar]

  • Úsase namás antepuestu al sustantivu qu'acompaña: Tu casa.

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Francés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ty ]

(rexistru)

Pronome[editar]

  1. Pallabra que marca la segunda persona singular nos verbos.

Pallabres rellacionaes[editar]

Usu[editar]

  • N'asturianu, esti pronome nun se correspuende col pronome tu, sinón col morfema verbal qu'amuesa esa persona gramatical:
Tu chantescantes (Toi tu chantesTu cantes)


Italianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈtu ]

(rexistru)

Pronome[editar]

  1. Tu, pronome tónicu suxetu pa la segunda persona singular.

Pallabres rellacionaes[editar]


Llatín[editar]

Pronunciación y silabación: [ tuː ]

Pronome[editar]

  1. Tu, pronome tónicu suxetu pa la segunda persona singular.


Mirandés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈtu ]

Pronome[editar]

  1. Tu, pronome tónicu suxetu pa la segunda persona singular.


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈtu ]

Pronome[editar]

  1. Tu, pronome tónicu suxetu pa la segunda persona singular.

Sinónimos[editar]

Usu[editar]

  • Esta forma úsase en Portugal. En Brasil ye cuasi inesistente, sustituyida por você.


Rumanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈtu ]

Pronome[editar]

  1. Tu, pronome tónicu suxetu pa la segunda persona singular.

Pallabres rellacionaes[editar]