tu
![]() |
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈtu ]
Etimoloxía: Del llatín tu.
Pronome[editar]
- Pronome tónicu suxetu pa la segunda persona singular.
Pallabres rellacionaes[editar]

- ti, tigo, te, contigo; to, tuyu
- vusté
- yo, él~elli, ella, nós~nosotros/nosotres, vós~vosotros/vosotres, ellos, elles
Traducciones[editar]
«tu»: pronome de segunda persona singular función suxetu
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
- Gramática de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2001, Uviéu, 3ª edición; ISBN: 84-8168-210-8. Consulta PDF on-line.
Catalán[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈtu ]
Pronome[editar]
- Tu, pronome tónicu suxetu pa la segunda persona singular.
- Ti, pronome tónicu preposicional pa la segunda persona singular.
Referencies[editar]
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
Español[editar]
Pronunciación y silabación: [ tu ]
Axetivu[editar]
singular masculín y femenín tu; plural masculín y femenín tus
- To.
Sinónimos[editar]

Usu[editar]

- Úsase namás antepuestu al sustantivu qu'acompaña: Tu casa.
Referencies[editar]
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
Francés[editar]
Pronunciación y silabación: [ ty ]
«tu»
(rexistru)
Pronome[editar]
- Pallabra que marca la segunda persona singular nos verbos.
Pallabres rellacionaes[editar]

Usu[editar]

- N'asturianu, esti pronome nun se correspuende col pronome tu, sinón col morfema verbal qu'amuesa esa persona gramatical:
- Tu chantes → cantes (Toi tu chantes → Tu cantes)
Italianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈtu ]
«tu»
(rexistru)
Pronome[editar]
- Tu, pronome tónicu suxetu pa la segunda persona singular.
Pallabres rellacionaes[editar]

Llatín[editar]
Pronunciación y silabación: [ tuː ]
Pronome[editar]
- Tu, pronome tónicu suxetu pa la segunda persona singular.
Mirandés[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈtu ]
Pronome[editar]
- Tu, pronome tónicu suxetu pa la segunda persona singular.
Portugués[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈtu ]
Pronome[editar]
- Tu, pronome tónicu suxetu pa la segunda persona singular.
Sinónimos[editar]

Usu[editar]

- Esta forma úsase en Portugal. En Brasil ye cuasi inesistente, sustituyida por você.
Rumanu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈtu ]
Pronome[editar]
- Tu, pronome tónicu suxetu pa la segunda persona singular.
Pallabres rellacionaes[editar]

Categoríes:
- Pronomes asturianos
- Asturianu-Alemán
- Asturianu-Catalán
- Asturianu-Español
- Asturianu-Francés
- Asturianu-Gallegu
- Asturianu-Hebréu
- Asturianu-Inglés
- Asturianu-Italianu
- Asturianu-Llatín
- Asturianu-Mirandés
- Asturianu-Portugués
- Asturianu-Rumanu
- Asturianu-Serbiu
- Asturianu-Vascu
- Catalán-Asturianu
- Pronomes catalanes
- Español-Asturianu
- Axetivos españoles
- Axetivos epicenos españoles
- Francés-Asturianu
- Pallabres franceses con rexistru sonoru
- Pronomes franceses
- Italianu-Asturianu
- Pallabres italianes con rexistru sonoru
- Pronomes italianos
- Llatín-Asturianu
- Pronomes llatinos
- Mirandés-Asturianu
- Pronomes mirandeses
- Portugués-Asturianu
- Pronomes portugueses
- Rumanu-Asturianu
- Pronomes rumanos