tigo

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ ˈti.ɣo ]

Etimoloxía: Del llatín tecum.

Pronome[editar]

  1. Pronome tónicu preposicional pa la segunda persona del singular.
  2. Usáu siempre xunto con migo, pronome suxetu pa la segunda persona singular (tu).
Tigo y migo falamos muncho per teléfonu (= Tu y yo/nós dos falamos...)

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies