Saltar al conteníu

finesa

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ fiˈne.sa ]
(rexistru)

Sustantivu

[editar]

singular femenín finesa, masculín finés; plural femenín y masculín fineses

  1. (Xentiliciu) Habitante de Finlandia.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de finés.

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Aragonés

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ fiˈne.sa ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín finesa, masculín finés ; plural femenín finesas, masculín fineses

  1. (Xentiliciu) Finesa, finlandesa (habitante).

Sinónimos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de finés.

Referencies

[editar]
  • Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.
  • Diccionario aragonés-castellano-catalán. Estudio de Filología Aragonesa, Edacar nº 14, Edicions Dichitals de l'Academia de l'Aragonés, Zaragoza, 2024. ISSN 1988-8139. Ochobre de 2024. Consulta PDF on-line.


Catalán

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • catalán oriental [ fiˈnɛ.zə ]
  • catalán occidental [ fiˈne.za ]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de finès ~ finés.


Español

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ fiˈne.sa ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín finesa, masculín finés; plural femenín finesas, masculín fineses

  1. (Xentiliciu) Finesa, finlandesa (habitante).

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de finés.

Referencies

[editar]
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ fiˈne.sa ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín finesa, masculín finés; plural femenín finesas, masculín fineses

  1. (Xentiliciu) Finesa, finlandesa (habitante).

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de finés.

Referencies

[editar]
  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.


Occitanu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ fiˈne.zo ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín finesa, masculín finés; plural femenín finesas, masculín fineses

  1. (Xentiliciu) Finesa, finlandesa (habitante).

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de finés.

Referencies

[editar]
  • Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians; Joan de Cantalausa & Institut d'Estudis Occitans, 2002-2006. Consulta on-line.
  • Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.

Portugués

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • portugués européu [ fiˈne.zɐ ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín finesa, masculín finês; plural femenín finesas, masculín fineses

  1. (Xentiliciu) Finesa, finlandesa (habitante).

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de finês.

Referencies

[editar]