finlandesa

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ fi(ŋ)n.la(ŋ)nˈde.sa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín finlandesa, masculín finlandés; plural femenín y masculín finlandeses

  1. (Xentiliciu) Habitante de Finlandia.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de finlandés.

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ fin.ɫənˈdɛ.zə ]; catalán occidental [ fin.ɫanˈde.za ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

singular femenín finlandesa, masculín finlandès; plural femenín finlandeses, masculín finlandesos

  1. (Xentiliciu) Finlandesa, finesa (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de finlandès ~ finlandés.

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.

Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ fin.lanˈde.sa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín finlandesa, masculín finlandés; plural femenín finlandesas, masculín finlandeses

  1. (Xentiliciu) Finlandesa, finesa (habitante).

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de finlandés.

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ fin.lanˈde.sa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín finlandesa, masculín finlandés; plural femenín finlandesas, masculín finlandeses

  1. (Xentiliciu) Finlandesa, finesa (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de finlandés.


Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ fin.lanˈde.zo ]

Sustantivu[editar]

singular femenín finlandesa, masculín finlandés; plural femenín finlandesas, masculín finlandeses

  1. (Xentiliciu) Finlandesa, finesa (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de finlandés.


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ fĩ.lɐ̃ˈde.zɐ ]

Sustantivu[editar]

singular femenín finlandesa, masculín finlandês; plural femenín finlandesas, masculín finlandeses

  1. (Xentiliciu) Finlandesa, finesa (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de finlandês.