fura

De Wikcionariu
Mira tamién: fură

Asturianu[editar]

Una fura.

Pronunciación y silabación: [ ˈfu.ɾa ]

Sustantivu[editar]

femenín singular fura; plural fures

  1. (Zooloxía) Animal mamíferu carnívoru montés, de tamañu pequeñu, pates curties, cuerpu delgáu y allargáu, con rabu llargu, pelo escuro y espeso, con una mancha mariella del pescuezu a les estremidaes anteriores, focicu puntiáu, de vezos nocherniegos, de nome científicu Martes martes.

Sinónimos[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «fura».

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Diccionario General de la Lengua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Editorial Prensa Asturiana, 2002-2004, Uviéu; ISBN: 84-87730-86-8. Versión on-line.


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈfu.ɾə ]; catalán occidental [ ˈfu.ɾa ]

Sustantivu[editar]

femenín singular fura; plural fures

  1. (Zooloxía) Furón.

Sinónimos[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈfy.ɾo ]

Sustantivu[editar]

femenín singular fura; plural furas

  1. (Zooloxía) Furón fema.

Sinónimos[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2023. Diccionariu on-line; PDF on-line.
  • Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians; Joan de Cantalausa & Institut d'Estudis Occitans, 2002-2006. Consulta on-line.