Saltar al conteníu

groenlandés

De Wikcionariu
Mira tamién: groenlandès, groenlandês

Asturianu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ɣɾo.e(ŋ)n.la(ŋ)nˈdes ]
(rexistru)

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín groenlandés, femenín groenlandesa; plural masculín y femenín groenlandeses

  1. (Xentiliciu) Habitante de Groenlandia.

Términos rellacionaos[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular groenlandés ensin plural

  1. (Llingüística) Llingua esquimo-aleutiana falada en Groenlandia.

Traducciones y equivalencies

[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «groenlandés».

Axetivu

[editar]

singular masculín groenlandés, femenín groenlandesa, neutru groenlandés ~ groenlandeso; plural masculín y femenín groenlandeses

  1. (Xentiliciu) Relativo a Groenlandia.
  2. (Filoloxía) Relativo a la llingua groenlandesa.

Términos rellacionaos[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma neutra de groenlandés.

Otres formes[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.


Catalán

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • catalán oriental [ ɡɾu.ən.ɫənˈdɛs ]
  • catalán occidental [ ɡɾo.en.ɫanˈdes ]
(rexistru)

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín groenlandés, femenín groenlandesa ; plural masculín groenlandesos, femenín groenlandeses

  1. (Xentiliciu) valencianu Groenlandés (habitante).

Otres formes[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular groenlandés ensin plural

  1. (Llingüística) valencianu Groenlandés, llingua groenlandesa.

Otres formes[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín groenlandés, femenín groenlandesa; plural masculín groenlandesos, femenín groenlandeses

  1. (Xentiliciu) valencianu Groenlandés, de Groenlandia.
  2. (Filoloxía) valencianu Groenlandés, de la llingua groenlandesa.

Otres formes[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Español

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ɡɾo.en.lanˈdes ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín groenlandés, femenín groenlandesa; plural masculín groenlandeses, femenín groenlandesas

  1. (Xentiliciu) Groenlandés (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular groenlandés ensin plural

  1. (Llingüística) Groenlandés, llingua groenlandesa.

Axetivu

[editar]

singular masculín groenlandés, femenín groenlandesa ; plural masculín groenlandeses, femenín groenlandesas

  1. (Xentiliciu) Groenlandés, de Groenlandia.
  2. (Filoloxía) Groenlandés, de la llingua groenlandesa.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ɡɾo.en.lanˈdes ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín groenlandés, femenín groenlandesa; plural masculín groenlandeses, femenín groenlandesas

  1. (Xentiliciu) Groenlandés (habitante).

Otres formes[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular groenlandés ensin plural

  1. (Llingüística) Groenlandés, llingua groenlandesa.

Otres formes[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín groenlandés, femenín groenlandesa; plural masculín groenlandeses, femenín groenlandesas

  1. (Xentiliciu) Groenlandés, de Groenlandia.
  2. (Filoloxía) Groenlandés, de la llingua groenlandesa.

Otres formes[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.

Occitanu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ɡɾu.en.lanˈdes ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín groenlandés, femenín groenlandesa; plural masculín groenlandeses, femenín groenlandesas

  1. (Xentiliciu) Groenlandés (habitante).

Otres formes[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular groenlandés ensin plural

  1. (Llingüística) Groenlandés, llingua groenlandesa.

Otres formes[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín groenlandés, femenín groenlandesa; plural masculín groenlandeses, femenín groenlandesas

  1. (Xentiliciu) Groenlandés, de Groenlandia.
  2. (Filoloxía) Groenlandés, de la llingua groenlandesa.

Otres formes[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.