meñique
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ meˈɲi.ke ]
Sustantivu[editar]
masculín singular meñique; plural meñiques
- (Anatomía) Deu de la mano, que ye'l más delgáu y finu de toos.
Sinónimos
- deu meñique~ didu meñique; moñín ~ meñín, deu moñín ~ didu moñín ~ deu meñín ~ didu meñín, dedín ~ didín, pequeñín
Pallabres rellacionaes
Traducciones y equivalencies[editar]
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
Español[editar]
Pronunciación y silabación: [ meˈɲi.ke ]
Sustantivu[editar]
masculín singular meñique; plural meñiques
- (Anatomía) Meñique, deu moñín.
Sinónimos
Pallabres rellacionaes
Referencies[editar]
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
Referencies[editar]
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.