micu

Asturianu

Pronunciación

• [ ˈmi.ku ]

«micu»

(rexistru)

Sustantivu

masculín singular micu; plural micos

1. (Primates) Mamíferu del orde de los primates, de tamañu pequeñu, que se caractericen por tener una cola llarga.

Sinónimos

• monu

Pallabres rellacionaes

• simiu, primate

Traducciones y equivalencies

«micu»: primate de cola llarga

Catalán: mico (ca) Español: mico (es) Francés: singe (fr) Gallegu: mono (gl) Inglés: monkey (en)

Náhuatl clásicu: ozomahtli (nci) Occitanu: monard (oc), monin (oc) Portugués: mico (pt) Vascu: tximino (eu)

Axetivu

singular masculín micu, femenín mica, neutru mico; plural masculín micos, femenín miques

1. Que ye pequeñu, baxu y delgáu, que nun ta bien desarrolláu.

Sinónimos

• atexigáu, encanixáu, ruin, xinclín; ruinzán, esmirriáu

Pallabres rellacionaes

• enxencle

Traducciones y equivalencies

«micu»: pequeñu, baxu y delgáu

Español: canijo (es), desmedrado (es)

Referencies

• Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.