mono
Saltar a navegación
Saltar a la gueta
Aragonés[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈmo.no ]
Sustantivu[editar]
singular masculín mono, femenín mona; plural masculín monos, femenín monas
Referencies[editar]
- Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.
Español[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈmo.no ]
Sustantivu[editar]
singular masculín mono, femenín mona; plural masculín monos, femenín monas
- (Zooloxía) Monu.
- (Zooloxía) coloquial Monu, primate cualquiera.
Referencies[editar]
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
Gallegu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈmo.no ]
Sustantivu[editar]
singular masculín mono, femenín mona; plural masculín monos, femenín monas
- (Zooloxía) Simiu.
- (Zooloxía) Monu.
- (Zooloxía) Micu.
- (Zooloxía) coloquial Monu, primate cualquiera.
Sinónimos[editar]

- [1] simio
Referencies[editar]
- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
- DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.
- Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.