mono

De Wikcionariu

Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmo.no ]

Sustantivu[editar]

singular masculín mono, femenín mona; plural masculín monos, femenín monas

  1. (Zooloxía) Monu.

Referencies[editar]

  • Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmo.no ]

Sustantivu[editar]

singular masculín mono, femenín mona; plural masculín monos, femenín monas

  1. (Zooloxía) Monu.
  2. (Zooloxía) coloquial Monu, primate cualquiera.

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmo.no ]

Sustantivu[editar]

singular masculín mono, femenín mona; plural masculín monos, femenín monas

  1. (Zooloxía) Simiu.
  2. (Zooloxía) Monu.
  3. (Zooloxía) Micu.
  4. (Zooloxía) coloquial Monu, primate cualquiera.

Sinónimos[editar]

Referencies[editar]

  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.
  • Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.