Saltar al conteníu

mosca

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]
Una mosca (inseutu).
Un home con mosca (pelo).

Pronunciación y silabación: [ ˈmos.ka ]
Etimoloxía: Del llatín musca.

Sustantivu

[editar]

femenín singular mosca; plural mosques

  1. (Zooloxía) Inseutu pequeñu volador de dos ales tresparentes y cuerpu de color negro, con trompa como aparatu bucal, ygüeyos compuestos; n'especial, la Musca domestica.
  2. (Anatomía) Pelo que sal pembaxo la boca.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies

[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «mosca».

Aragonés

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmos.ka ]

Sustantivu

[editar]

femenín singular mosca; plural moscas

  1. (Zooloxía) Mosca (inseutu).


Catalán

[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈmos.kə ]; catalán occidental [ ˈmos.ka ]

(rexistru)

Sustantivu

[editar]

femenín singular mosca; plural mosques

  1. (Zooloxía) Mosca (inseutu).


Español

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmos.ka ]

Sustantivu

[editar]

femenín singular mosca; plural moscas

  1. (Zooloxía) Mosca (inseutu).
  2. (Anatomía) Mosca (pelo baxo la boca).


Gallegu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmos.ka ]

Sustantivu

[editar]

femenín singular mosca; plural moscas

  1. (Zooloxía) Mosca (inseutu).


Occitanu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmus.ko ]

(rexistru)

Sustantivu

[editar]

femenín singular mosca; plural moscas

  1. (Zooloxía) Mosca (inseutu).

Portugués

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmoʃ.kɐ ]

Sustantivu

[editar]

femenín singular mosca; plural moscas

  1. (Zooloxía) Mosca (inseutu).