réticu

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Zones llingüístiques del réticu.

Pronunciación y silabación: [ ˈre.ti.ku ]

Sustantivu[editar]

masculín singular réticu ensin plural

  1. (Llingüística) Dominiu llingüísticu románicu de la zona alpina, asitiáu ente'l dominiu italianu al sur, l'alemán al norte y l'eslovenu al este, dividíu en tres zones aisllaes una de les otres, y que son el romanche, el ladín y el friulanu.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «réticu».

Axetivu[editar]

singular masculín réticu, femenín rética, neutru rético; plural masculín réticos, femenín rétiques

  1. (Filoloxía) Relativo al dominiu llingüísticu réticu.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.