serantina
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ se.ɾa(ŋ)nˈti.na ]
Etimoloxía: De Serantes + -ín.
Sustantivu[editar]
singular femenín serantina, masculín serantín ; plural femenín serantines, masculín serantinos → términu non incluyíu nel DALLA
- (Xentiliciu) Habitante del llugar de Serantes, nel conceyu de Tapia.
Sinónimos[editar]
Pallabres rellacionaes[editar]
Traducciones y equivalencies[editar]
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de serantín.
Referencies[editar]
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.