Saltar al conteníu

serantina

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ se.ɾa(ŋ)nˈti.na ]
Etimoloxía: De Serantes + -ín.

Sustantivu

[editar]

singular femenín serantina, masculín serantín ; plural femenín serantines, masculín serantinos términu non incluyíu nel DALLA

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Serantes, nel conceyu de Tapia.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de serantín.

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.