usu
Asturianu[editar]
Pronunciación[editar]
- [ ˈu.su ]
«usu» (rexistru)
Etimoloxía[editar]
Del llatín popular usare, deriváu del participiu pasáu uti (sirvise de).
Sustantivu[editar]
masculín singular usu; plural usos
- Aición o manera de facer que ye práctica común y repitida nun llugar o tiempu determinaos.
- Emplegar daqué con un fin determináu, sirvise d'un oxetu pa realizar una aición con elli.
- (Llingüística) Emplegu que se fai de les pallabres d'una llingua en determinaos contestos.
- Emplegu personal que se fai de les pallabres.
Sinónimos[editar]
- [1] costume, vezu
- [2] utilización, emplegu
Pallabres rellacionaes[editar]
Traducciones y equivalencies[editar]
«usu»: costume, vezu
«usu»: utilización, emplegu
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
Sicilianu[editar]
Sustantivu[editar]
- Usu, vezu, costume.
- Usu, utilización.