usu

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ ˈu.su ]
(rexistru)

Etimoloxía[editar]

Del llatín popular usare, deriváu del participiu pasáu uti (sirvise de).

Sustantivu[editar]

masculín singular usu; plural usos

  1. Aición o manera de facer que ye práctica común y repitida nun llugar o tiempu determinaos.
  2. Emplegar daqué con un fin determináu, sirvise d'un oxetu pa realizar una aición con elli.
  3. (Llingüística) Emplegu que se fai de les pallabres d'una llingua en determinaos contestos.
  4. Emplegu personal que se fai de les pallabres.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.

Sicilianu[editar]

Sustantivu[editar]

  1. Usu, vezu, costume.
  2. Usu, utilización.