wallon

Mira tamién: Wallon

Francés

Pronunciación

• [ wa.lɔ̃ ]

«wallon»

(rexistru)

«un wallon»

(rexistru)

Sustantivu

masculín singular wallon ensin plural

1. (Llingüística) Valón, llingua valona.
2. (Llingüística) Valón, variedá valona (belga) de la llingua francesa.

Pallabres rellacionaes

• français

Axetivu

singular masculín wallon, femenín wallonne; plural masculín wallons, femenín wallonnes

1. (Xentiliciu) Valón, de Valonia.
2. (Filoloxía) Valón, de la llingua valona.
3. (Filoloxía) Valón, de la llingua francesa de Valonia (Bélxica).

Pallabres rellacionaes

• [1] Wallonie; belge, flamand
• [2-3] français

Referencies

• Dictionnaire de l’Académie française. 9^e édition. Académie française. Consulta on-line.
• Larousse - Dictionnaires Larousse français monolingue et bilingues en ligne. Éditions Larousse. Consulta on-line.