flamand
Mira tamién: Flamand |
Francés[editar]
Pronunciación[editar]
- [ fla.mɑ̃ ]
«flamand» (rexistru)
Sustantivu[editar]
masculín singular flamand ensin plural
- (Llingüística) Flamencu, llingua flamenca.
Pallabres rellacionaes[editar]
Axetivu[editar]
singular masculín flamand, femenín flamande; plural masculín flamands, femenín flamandes
- (Xentiliciu) Flamencu, de Flandes.
- (Filoloxía) Flamencu, de la llingua flamenca.
Pallabres rellacionaes[editar]
Referencies[editar]
- Dictionnaire de l’Académie française. 9e édition. Académie française. Consulta on-line.
- Larousse - Dictionnaires Larousse français monolingue et bilingues en ligne. Éditions Larousse. Consulta on-line.
Occitanu[editar]
Pronunciación[editar]
- [ flaˈman ]
Sustantivu (1)[editar]
masculín singular flamand ensin plural
- (Llingüística) Flamencu, llingua flamenca.
Sinónimos[editar]
Pallabres rellacionaes[editar]
Sustantivu (2)[editar]
singular masculín flamand, femenín flamanda; plural masculín flamands, femenín flamandas
- (Xentiliciu) Flamencu (habitante).
Sinónimos[editar]
Pallabres rellacionaes[editar]
Axetivu[editar]
singular masculín flamand, femenín flamanda; plural masculín flamands, femenín flamandas
- (Xentiliciu) Flamencu, de Flandes.
- (Filoloxía) Flamencu, de la llingua flamenca.
Sinónimos[editar]
Pallabres rellacionaes[editar]
- [1] Flandra ~ Flandres; belga, valon
- [2] neerlandés
Referencies[editar]
- Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.
Categoríes:
- Francés-Asturianu
- Pallabres franceses con rexistru sonoru
- Sustantivos franceses
- Sustantivos masculinos singulares franceses
- Llingüística (francés)
- Axetivos franceses
- Axetivos xenéricos franceses
- Xentiliciu (francés)
- Filoloxía (francés)
- Occitanu-Asturianu
- Sustantivos occitanos
- Sustantivos masculinos singulares occitanos
- Llingüística (occitanu)
- Sustantivos xenéricos occitanos
- Xentiliciu (occitanu)
- Axetivos occitanos
- Axetivos xenéricos occitanos
- Filoloxía (occitanu)