valón

De Wikcionariu
Mira tamién: valon

Asturianu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ baˈloŋ ]
(rexistru)
Homófonu: balón

Sustantivu (1)[editar]

Estensión de la llingua valona.

masculín singular valón ensin plural

  1. (Llingüística) Llingua románica falada na parte central y oriental de Valonia (Bélxica).
  2. (Llingüística) Variedá de la llingua francesa falada en Valonia (Bélxica).

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «valón».

Sustantivu (2)[editar]

singular masculín valón, femenín valona; plural masculín y femenín valones

  1. (Xentiliciu) Habitante de Valonia, una de dos rexones principales que formen Bélxica.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín valón, femenín valona, neutru valón ~ valono; plural masculín y femenín valones

  1. (Xentiliciu) Relativo a Valonia, una de dos rexones principales que formen Bélxica.
  2. (Filoloxía) Relativo a la llingua valona.
  3. (Filoloxía) Relativo a la llingua francesa falada en Valonia (Bélxica).

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra de valón.

Otres formes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.

Aragonés[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ baˈlon ]

Sustantivu (1)[editar]

masculín singular valón ensin plural

  1. (Llingüística) Valón, llingua valona.
  2. (Llingüística) Valón, variedá valona (belga) de la llingua francesa.

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

singular masculín valón, femenín valona; plural masculín valons, femenín valonas

  1. (Xentiliciu) Valón (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín valón, femenín valona; plural masculín valons, femenín valonas

  1. (Xentiliciu) Valón, de Valonia.
  2. (Filoloxía) Valón, de la llingua valona.
  3. (Filoloxía) Valón, de la llingua francesa de Valonia (Bélxica).

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionario ortografico de l'aragonés (Seguntes la Propuesta Ortografica de l'EFA). Estudio de Filología Aragonesa. ISSN 1988-8139. Abril de 2023. Consulta PDF on-line.


Español[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ baˈlon ]

Sustantivu (1)[editar]

masculín singular valón ensin plural

  1. (Llingüística) Valón, llingua valona.
  2. (Llingüística) Valón, variedá valona (belga) de la llingua francesa.

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

singular masculín valón, femenín valona; plural masculín valones, femenín valonas

  1. (Xentiliciu) Valón (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín valón, femenín valona ; plural masculín valones, femenín valonas

  1. (Xentiliciu) Valón, de Valonia.
  2. (Filoloxía) Valón, de la llingua valona.
  3. (Filoloxía) Valón, de la llingua francesa de Valonia (Bélxica).

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ baˈloŋ ]

Sustantivu (1)[editar]

masculín singular valón ensin plural

  1. (Llingüística) Valón, llingua valona.
  2. (Llingüística) Valón, variedá valona (belga) de la llingua francesa.

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

singular masculín valón, femenín valoa; plural masculín valóns, femenín valoas

  1. (Xentiliciu) Valón (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín valón, femenín valoa; plural masculín valóns, femenín valoas

  1. (Xentiliciu) Valón, de Valonia.
  2. (Filoloxía) Valón, de la llingua valona.
  3. (Filoloxía) Valón, de la llingua francesa de Valonia (Bélxica).

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]