valona

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ baˈlo.na ]
(rexistru)

Sustantivu[editar]

singular femenín valona, masculín valón; plural femenín y masculín valones

  1. (Xentiliciu) Habitante de Valonia, una de dos rexones principales que formen Bélxica.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de valón.

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Catalán[editar]

Pronunciación[editar]

  • catalán oriental [ bəˈɫo.nə ], [ vəˈɫo.nə ]
  • catalán occidental [ baˈɫo.na ], [ vaˈɫo.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín valona, masculín való; plural femenín valones, masculín valons

  1. (Xentiliciu) Valona (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de való.

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Español[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ baˈlo.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín valona, masculín valón; plural femenín valonas, masculín valones

  1. (Xentiliciu) Valona (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de valón.

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Occitanu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ baˈlu.no ]

Sustantivu[editar]

singular femenín valona, masculín valon; plural femenín valonas, masculín valons

  1. (Xentiliciu) Valona (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de valon.

Referencies[editar]

  • Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.


Portugués[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ vɐˈlo.nɐ ]

Sustantivu[editar]

singular femenín valona, masculín valão; plural femenín valonas, masculín valões

  1. (Xentiliciu) Valona (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de valão.

Referencies[editar]