flamenca

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ flaˈmeŋ.ka ]
(rexistru)

Sustantivu[editar]

singular femenín flamenca, masculín flamencu ; plural femenín flamenques, masculín flamencos

  1. (Xentiliciu) Habitante de Flandes, una de dos rexones principales que formen Bélxica.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de flamencu.

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Aragonés[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ flaˈmeŋ.ka ]

Sustantivu[editar]

singular femenín flamenca, masculín flamenco; plural femenín flamencas, masculín flamencos

  1. (Xentiliciu) Flamenca (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de flamenco.

Referencies[editar]

  • Diccionario ortografico de l'aragonés (Seguntes la Propuesta Ortografica de l'EFA). Estudio de Filología Aragonesa. ISSN 1988-8139. Abril de 2023. Consulta PDF on-line.


Catalán[editar]

Pronunciación[editar]

  • catalán oriental [ fɫəˈmɛŋ.kə ]
  • catalán occidental [ fɫaˈmeŋ.ka ]

Sustantivu[editar]

singular femenín flamenca, masculín flamenc; plural femenín flamenques, masculín flamencs

  1. (Xentiliciu) Flamenca (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de flamenc.

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Español[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ flaˈmeŋ.ka ]

Sustantivu[editar]

singular femenín flamenca, masculín flamenco; plural femenín flamencas, masculín flamencos

  1. (Xentiliciu) Flamenca (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de flamenco.

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Occitanu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ flaˈmeŋ.ko ]

Sustantivu[editar]

singular femenín flamenca, masculín flamenc; plural femenín flamencas, masculín flamencs

  1. (Xentiliciu) Flamenca (habitante).

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de flamenc.

Referencies[editar]

  • Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.