flamenca
Apariencia
Asturianu
[editar]
Pronunciación
[editar]- [ flaˈmeŋ.ka ]
«flamenca»
(rexistru)
Sustantivu
[editar]singular femenín flamenca, masculín flamencu ; plural femenín flamenques, masculín flamencos
- (Xentiliciu) Habitante de Flandes, una de dos rexones principales que formen Bélxica.
Términos rellacionaos[editar]
Traducciones y equivalencies
[editar]«flamenca»: habitante de Flandes
Forma d’axetivu
[editar]- Forma femenina singular de flamencu.
Referencies
[editar]- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
Aragonés
[editar]
Pronunciación
[editar]- [ flaˈmeŋ.ka ]
Sustantivu
[editar]singular femenín flamenca, masculín flamenco; plural femenín flamencas, masculín flamencos
- (Xentiliciu) Flamenca (habitante).
Términos rellacionaos[editar]
Forma d’axetivu
[editar]- Forma femenina singular de flamenco.
Referencies
[editar]- Diccionario aragonés-castellano-catalán. Estudio de Filología Aragonesa, Edacar nº 14, Edicions Dichitals de l'Academia de l'Aragonés, Zaragoza, 2024. ISSN 1988-8139. Ochobre de 2024. Consulta PDF on-line.
Catalán
[editar]
Pronunciación
[editar]- catalán oriental [ fɫəˈmɛŋ.kə ]
- catalán occidental [ fɫaˈmeŋ.ka ]
Sustantivu
[editar]singular femenín flamenca, masculín flamenc; plural femenín flamenques, masculín flamencs
- (Xentiliciu) Flamenca (habitante).
Términos rellacionaos[editar]
Forma d’axetivu
[editar]- Forma femenina singular de flamenc.
Referencies
[editar]- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
Español
[editar]
Pronunciación
[editar]- [ flaˈmeŋ.ka ]
Sustantivu
[editar]singular femenín flamenca, masculín flamenco; plural femenín flamencas, masculín flamencos
- (Xentiliciu) Flamenca (habitante).
Términos rellacionaos[editar]
Forma d’axetivu
[editar]- Forma femenina singular de flamenco.
Referencies
[editar]- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
Occitanu
[editar]
Pronunciación
[editar]- [ flaˈmeŋ.ko ]
Sustantivu
[editar]singular femenín flamenca, masculín flamenc; plural femenín flamencas, masculín flamencs
- (Xentiliciu) Flamenca (habitante).
Sinónimos[editar]
Términos rellacionaos[editar]
Forma d’axetivu
[editar]- Forma femenina singular de flamenc.
Referencies
[editar]- Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.
Categoríes:
- Pallabres asturianes con rexistru sonoru
- Sustantivos asturianos
- Sustantivos xenéricos asturianos
- Xentiliciu (asturianu)
- Formes d'axetivos asturianos
- Sustantivos aragoneses
- Sustantivos xenéricos aragoneses
- Xentiliciu (aragonés)
- Formes d'axetivos aragoneses
- Sustantivos catalanes
- Sustantivos xenéricos catalanes
- Xentiliciu (catalán)
- Formes d'axetivos catalanes
- Sustantivos españoles
- Sustantivos xenéricos españoles
- Formes d'axetivos españoles
- Sustantivos occitanos
- Sustantivos xenéricos occitanos
- Xentiliciu (occitanu)
- Formes d'axetivos occitanos