Saltar al conteníu

andriniega

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ a(ŋ)n.dɾiˈnje.ɣa ]
Etimoloxía: D'Andrín + -iegu.

Sustantivu

[editar]

singular femenín andriniega, masculín andriniegu ; plural femenín andriniegues, masculín andriniegos términu non incluyíu nel DALLA

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar d'Andrín, nel conceyu de Llanes.

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular d'andriniegu.

Referencies

[editar]
  • Diccionario General de la Lengua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Editorial Prensa Asturiana, 2002-2004, Uviéu; ISBN: 84-87730-86-8. Versión on-line.
  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.