sanrocuda

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ sa(ŋ)n.roˈku.da ]
Etimoloxía: De San Roque (l'Acebal) + -udu.

Sustantivu[editar]

singular femenín sanrocuda, masculín sanrocudu ; plural femenín sanrocudes, masculín sanrocudos

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de San Roque l'Acebal, nel conceyu de Llanes.

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de sanrocudu.

Referencies[editar]

  • Diccionario General de la Lengua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Editorial Prensa Asturiana, 2002-2004, Uviéu; ISBN: 84-87730-86-8. Versión on-line.
  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.