Saltar al conteníu

valmoriana

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ bal.moˈɾja.na ]
Etimoloxía: De Valmori + -anu.

Sustantivu

[editar]

singular femenín valmoriana, masculín valmorianu ; plural femenín valmorianes, masculín valmorianos términu non incluyíu nel DALLA

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Valmori, nel conceyu de Llanes.

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de valmorianu.

Referencies

[editar]
  • Diccionario General de la Lengua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Editorial Prensa Asturiana, 2002-2004, Uviéu; ISBN: 84-87730-86-8. Versión on-line.
  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.