poíca

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ poˈi.ka ]

Sustantivu[editar]

singular femenín poíca, masculín poícu ; plural femenín poíques, masculín poícos

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Po, nel conceyu de Llanes.

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de poícu

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Diccionario General de la Lengua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Editorial Prensa Asturiana, 2002-2004, Uviéu; ISBN: 84-87730-86-8. Versión on-line.
  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.