Saltar al conteníu

egon

De Wikcionariu

Vascu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ e.ɣon ]

Verbu

[editar]

egon; presente egoten; futuru egongo; curtiu egon; sustantivu verbal egote

  1. Tar.
  2. impersonal Haber.

Usu

  • Col significáu d'haber, s'utiliza dago pa un solu oxetu y daude pa más d'un oxetu.

Pallabres rellacionaes

Conxugación