Saltar al conteníu

tar

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈtaɾ ]
(rexistru)

Verbu

[editar]
  1. Verbu copulativu que marca la esistencia nun llugar o nun espaciu.
    ¿Aú tas? - Toi en casa.
    Nunca nun tuviéremos equí.
    Na cai Fruela d'Uviéu ta la Xunta Xeneral.
  2. Verbu copulativu pa indicar que daqué o daquién s'alluga nun estáu transitoriu.
    Ayeri mio ma taba triste.
  3. Verbu auxiliar, pa referise a l'actualidá de l'acción del verbu auxiliáu, espresáu ésti col xerundiu, o col infinitivu precedíu de les preposiciones a o pa.
    Los precios tán xubiendo muncho esti añu. (Los precios tán a/pa xubir muncho esti añu.)
    Antón ta navegando colos primos (Antón ta a/pa navegar colos primos.)

Sinónimos[editar]

Conxugación[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.