verañu

Mira tamién: veranu

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ beˈɾa.ɲu ]
Etimoloxía: Del llatín veranum.

Sustantivu

masculín singular verañu; plural veraños

1. (Cronoloxía) Segunda de les cuatro estaciones, qu'abarca dende'l 21 de xunu hasta'l 20 de setiembre nel hemisferiu norte, y dende'l 21 d'avientu hasta'l 20 de marzu nel hemisferiu sur.
2. (Zooloxía) Páxaru montés del xéneru parus.

Otres formes

• veranu
• branu → forma encamentada nel DALLA

Sinónimos

• [1] estivu

Espresiones

• Como paxarín de verañu: coloquial persona vieya bien cudiada.
• Falta-y un verañu: coloquial tar amenorgáu nes aptitúes psíquiques.

Pallabres rellacionaes

• primavera; seronda; hibiernu

Traducciones

«verañu»: estación del añu

Afrikaans: somer (af) Albanés: verë (sq) Alemán: Sommer (de) Anglosaxón: sumor (ang) Aragonés: verano (an) Armeniu: ամառ (hy) Azerbaixanu: yay (az) Bretón: hañv (br) Catalán: estiu (ca) Checu: léto (cs) Curdu: havîn (ku) Danés: sommer (da) Español: verano (es) Esperanto: somero (eo) Feroés: summar (fo) Finlandés: kesä (fi)

Francés: été (fr) Frisón: simmer (fy) Gaélicu escocés: samhradh (gd) Gallegu: verán (gl) Griegu: καλοκαίρι (el) Húngaru: nyár (hu) Inglés: summer (en) Islandés: sumar (is) Italianu: estate (it) Llatín: aestas (la) Letón: vasara (lv) Lituanu: vasara (lt)

Neerlandés: zomer (nl) Noruegu bokmål: sommer (nb) Noruegu nynorsk: sommar (nn), sumar (nn) Polacu: lato (pl) Portugués: verão (pt) Rumanu: vară (ro) Rusu: лето (ru) Sicilianu: stati (scn) Suecu: sommar (sv) Turcu: yaz (tr) Vascu: uda (eu) Volapük: hitüp (vo) Xeorxanu: ზაფხული (ka) Zulú: ihlobo (zu)

«verañu»: páxaru

Español: carbonero (es), herrerillo (es)

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «verañu».

Referencies

• Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.