Saltar al conteníu

o

De Wikcionariu
Mira tamién: ó, ö, ø, O

Asturianu

[editar]

Sustantivu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈo ]


femenín singular o; plural os

  1. (Escritura) Nome de la decimosesta lletra del alfabetu llatín, representada por o.

Conxunción

[editar]

Pronunciación y silabación: [ o ]


  1. Emplégase pa indicar una alternancia ente los elementos que rellaciona; conxunción dixuntiva.

Otres formes

Variantes dialeutales

Traducciones y equivalencies

[editar]

Catalán

[editar]

Conxunción

[editar]
  1. O, conxunción dixuntiva.


Español

[editar]

Conxunción

[editar]
  1. O, conxunción dixuntiva.

Otres formes


Gallegu

[editar]

Artículu

[editar]

m. o, f. a; pl. m. os, f. as

  1. El, artículu.

Pronome

[editar]

m. o, f. a; pl. m. os, f. as

  1. Lu, clíticu pa la tercer persona complementu direutu.


Italianu

[editar]

Conxunción

[editar]
  1. O, conxunción dixuntiva.

Otres formes

Sinónimos


Portugués

[editar]

Pronunciación y silabación: [u]

Artículu

[editar]

m. o, f. a; pl. m. os, f. as

  1. El, artículu.

Pronome

[editar]

m. o, f. a; pl. m. os, f. as

  1. Lu, clíticu pa la tercer persona complementu direutu.


Rumanu

[editar]

Axetivu

[editar]
  1. Una, forma femenina singular d'un.

Pronome

[editar]
  1. La, forma femenina singular d'îl.