papa

De Wikcionariu
Mira tamién: papá, papà, papă

Asturianu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ ˈpa.pa ]
(rexistru)

Etimoloxía[editar]

  • pal sustantivu masculín (títulu 1 & 2): Del llatín pappa, forma coloquial infantil pa llamar al padre.

Sustantivu (1)[editar]

masculín singular papa; plural papes

  1. (Parentescu) Forma cariñosa pa dirixise al padre polos fíos.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular papa; plural papes

  1. (Cristianismu) Xefe de la Ilesia Católica.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Sustantivu (3)[editar]

femenín singular papa; plural papes

  1. (Botánica) Planta yerbácea cultivada sobre manera polos tubérculos comestibles que produz la so raíz, de nome científicu Solanum tuberosum.
  2. (Botánica), (Alimentación), (Gastronomía) Tubérculu comestible que produz la raíz de la planta de nome científicu Solanum tuberosum, de forma más o menos esférica, davezu allargada, de carne mariello mui claro y pelleyu marrón, mui apreciáu en gastronomía y ún de los principales alimentos de la cocina actual.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «papa».

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Diccionariu Etimolóxicu de la Llingua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Universidá d'Uviéu & Academia de la Llingua Asturiana, 2017-2021, Uviéu; ISBN: 978-84-17445-18-8.

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈpa.pə ]; catalán occidental [ ˈpa.pa ]

Sustantivu (1)[editar]

masculín singular papa; plural papes

  1. (Parentescu) Papa, papá.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular papa; plural papes

  1. (Cristianismu) Papa.

Pallabres rellacionaes

Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈpa.pa ]

Sustantivu (1)[editar]

masculín singular papa; plural papas

  1. (Parentescu) Papa, papá, .

Sinónimos

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular papa; plural papas

  1. (Cristianismu) Papa.

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (3)[editar]

femenín singular papa; plural papas

  1. (Botánica), (Alimentación), (Gastronomía) español d'América Papa, pataca (tubérculu).
  2. (Botánica), (Agricultura) español d'América Papa, pataca (planta), pataquera.

Sinónimos

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.

Francés[editar]

Pronunciación y silabación: [ pa.pa ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

masculín singular papa; plural papas

  1. (Parentescu) Papa, papá.

Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈpa.pa ]

Sustantivu[editar]

masculín singular papa; plural papas

  1. (Cristianismu) Papa.

Pallabres rellacionaes


Italianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈpa.pa ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

masculín singular papa; plural papi

  1. (Cristianismu) Papa.

Pallabres rellacionaes


Occitanu[editar]

Sustantivu[editar]

  1. (Parentescu) Papa, papá.

Pallabres rellacionaes


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈpa.pɐ ]

Sustantivu[editar]

masculín singular papa; plural papas

  1. (Cristianismu) Papa.

Pallabres rellacionaes

Quechua de Cusco[editar]

Sustantivu[editar]

  1. (Gastronomía) Pataca.