monarca

Asturianu

Nueve monarques europeos nel funeral del rei británicu Eduardu VII en 1910.

Pronunciación y silabación: [ moˈnaɾ.ka ]

Sustantivu

singular masculín y femenín monarca ; plural masculín y femenín monarques

1. (Política) Persona qu'exerce la xefatura d'un estáu de mou hereditariu o elixíu por una élite y non democráticamente pol conxuntu de la sociedá.

Sinónimos

• rei, reina, soberanu/soberana

Pallabres rellacionaes

• monarquía, reinu, reinar, real, corona, cetru, tronu; realeza, nobleza, aristocracia; papa, patriarca; déspota

Traducciones y equivalencies

«monarca»: xefe hereditariu o elexíu non democráticamente d'un estáu

Aragonés: monarca (an) Catalán: monarca (ca) Español: monarca (es) Francés: monarque (fr) Gallegu: monarca (gl)

Inglés: monarch (en) Occitanu: monarca (oc) Portugués: monarca (pt) Vascu: monarka (eu)

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «monarca».

Referencies

• Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.