peñerar

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ pe.ɲeˈɾaɾ ]
Etimoloxía: A esta pallabra fálta-y la etimoloxía.

Verbu

Tabla de conxugación

Formes non personales
Infinitivu		peñerar
Xerundiu		peñerando
Participiu		singular masculín peñeráu, femenín peñerada, neutru peñerao plural masculín peñeraos, femenín peñeraes
Formes personales
		yo	tu	vusté él~elli/ella/ello	nosotros/nosotres~nós	vosotros/vosotres~vós	vustedes ellos/elles
Indicativu	Presente	peñero	peñeres	peñera	peñeramos	peñeráis	peñeren
	Pretéritu Imperfectu	peñeraba	peñerabes	peñeraba	peñerábemos peñerábamos	peñerabeis peñerabais	peñeraben
	Pretéritu Perfectu	peñeré	peñeresti peñerasti	peñeró	peñeremos	peñerestis peñerastis	peñeraron peñeranon
	Pret. Pluscuamperfectu	peñerare peñerara	peñerares peñeraras	peñerare peñerara	peñeráremos peñeráramos	peñerareis peñerarais	peñeraren peñeraran
		yo	tu	vusté él~elli/ella/ello	nosotros/nosotres~nós	vosotros/vosotres~vós	vustedes ellos/elles
Suxuntivu	Presente	peñere	peñeres	peñere	peñeremos	peñeréis	peñeren
	Pretéritu	peñerare peñerara	peñerares peñeraras	peñerare peñerara	peñeráremos peñeráramos	peñerareis peñerarais	peñeraren peñeraran
		yo	tu	vusté él~elli/ella/ello	nosotros/nosotres~nós	vosotros/vosotres~vós	vustedes ellos/elles
Potencial	Futuru	peñeraré	peñerarás	peñerará	peñeraremos	peñeraréis	peñerarán
	Condicional	peñeraría	peñeraríes	peñeraría	peñeraríemos peñeraríamos	peñeraríeis peñeraríais	peñeraríen
		-	tu	vusté	nosotros/nosotres~nós	vosotros/vosotres~vós	vustedes
Imperativu	afirmáu		peñera	peñere	vamos peñerar	peñerái	peñeren
	negáu		nun peñeres	nun peñere	nun vamos peñerar	nun peñeréis	nun peñeren

1. Pasar una sustancia pela peñera pa desamecer lo gordo de lo fino.
2. Caltenese nel aire dando a les ales y ensin movese de sitiu.
3. Añar, mover acompasadamente en cuellu, en trubiecu a un neñu.
4. Cañicar, taramingar.
5. fam. Escoyer, seleicionar.