santiaguín
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ sa(ŋ)n.tjaˈɣiŋ ]
Etimoloxía: De Santiago (de Compostela) + sufixu -ín.
Sustantivu (1)[editar]
masculín singular santiaguín; plural santiaguinos
- (Zooloxía), (Alimentación), (Gastronomía) Crustaceu marín de cinco pares de pates ensin presentar boques, de tamañu medianu y cuerpu allargáu y cáscara de color encarnao escuro con bandes de color más enceso, de nome científicu Scyllarus arctus.
Sinónimos
Pallabres rellacionaes
Traducciones y equivalencies[editar]
«santiaguín»: Scyllarus arctus
|
|
Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «santiaguín».
Sustantivu (2)[editar]
singular masculín santiaguín, femenín santiaguina; plural masculín santiaguinos, femenín santiaguines
- (Xentiliciu) Habitante de la ciudá y conceyu gallegos de Santiago de Compostela.
Sinónimos
Pallabres rellacionaes
Traducciones y equivalencies[editar]
«santiaguín»: habitante
Axetivu[editar]
singular masculín santiaguín, femenín santiaguina, neutru santiaguino; plural masculín santiaguinos, femenín santiaguines
- (Xentiliciu) Relativo a la ciudá y conceyu gallegos de Santiago de Compostela.
Sinónimos
Pallabres rellacionaes
Traducciones y equivalencies[editar]
«santiaguín»: de Santiago de Compostela
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
Categoríes:
- Sustantivos asturianos
- Sustantivos masculinos asturianos
- Zooloxía (asturianu)
- Alimentación (asturianu)
- Gastronomía (asturianu)
- Asturianu-Catalán
- Asturianu-Español
- Asturianu-Francés
- Asturianu-Gallegu
- Asturianu-Inglés
- Asturianu-Portugués
- Asturianu-Vascu
- Sustantivos xenéricos asturianos
- Xentiliciu (asturianu)
- Axetivos asturianos
- Axetivos xenéricos asturianos