santiaguín

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ sa(ŋ)n.tjaˈɣiŋ ]
Etimoloxía: De Santiago (de Compostela) + sufixu -ín.

Un santiaguín (Scyllarus arctus).

Sustantivu (1)[editar]

masculín singular santiaguín; plural santiaguinos

  1. (Zooloxía), (Alimentación), (Gastronomía) Crustaceu marín de cinco pares de pates ensin presentar boques, de tamañu medianu y cuerpu allargáu y cáscara de color encarnao escuro con bandes de color más enceso, de nome científicu Scyllarus arctus.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «santiaguín».

Sustantivu (2)[editar]

singular masculín santiaguín, femenín santiaguina; plural masculín santiaguinos, femenín santiaguines

  1. (Xentiliciu) Habitante de la ciudá y conceyu gallegos de Santiago de Compostela.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín santiaguín, femenín santiaguina, neutru santiaguino; plural masculín santiaguinos, femenín santiaguines

  1. (Xentiliciu) Relativo a la ciudá y conceyu gallegos de Santiago de Compostela.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.