gorín

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Un gorín adultu.
Gorinos (críes).

Pronunciación y silabación: [ ɣoˈɾiŋ ]

Sustantivu[editar]

singular masculín gorín, femenín gorina; plural masculín gorinos, femenín gorines

  1. (Zooloxía), (Ganadería) Cualquier especie del animal domésticu mamíferu omnívoru con uñu fendío, serdes y un focicu adaptáu pa mover la tierra, de nome científicu Sus scrofa domesticus.
  2. (Zooloxía), (Ganadería) L'exemplar machu d'esta especie.
  3. (Zooloxía), (Ganadería) L'exemplar non adultu d'esta especie, la cría d'esti animal, qu'entá mama.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Interxeición[editar]

  1. (Ganadería) Voz que se da pa llamar los gochos.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Usu[editar]

  • Úsase repetida: gorín gorín.

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Diccionario General de la Lengua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Editorial Prensa Asturiana, 2002-2004, Uviéu; ISBN: 84-87730-86-8. Versión on-line.
  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.