y

De Wikcionariu
(Redirixío dende -y)
Mira tamién: Y

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ i ]

Pronome[editar]

Etimoloxía: Del llatín illi.


singular -y; plural -yos

  1. Clíticu de tercer persona que sustitúi o fai referencia a un complementu indireutu.

Observaciones[editar]

  • Escríbese siempres con guión delantre.
-y

Variantes dialeutales[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Conxunción[editar]

Etimoloxía: Del llatín et.


  1. Emplégase pa xuntar pallabres o elementos, sumando una a otra.

Otres formes[editar]

Sinónimos[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Gramática de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2001, Uviéu, 3ª edición; ISBN: 84-8168-210-8. Consulta PDF on-line.
  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.

Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ i ]

Conxunción[editar]

  1. Y.

Otres formes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Francés[editar]

Pronunciación y silabación: [ i ]
Etimoloxía: Del llatín ibi (ehí).

Pronome[editar]

  1. Pronome átonu alverbial que sustitúi o fai referencia a un aditamentu (non introducíu pola preposición de).
  2. Pronome átonu alverbial que sustitúi o fai referencia a un suplementu (non introducíu pola preposición de).

Pallabres rellacionaes[editar]


Guaraní[editar]

Sustantivu[editar]

  1. Agua (H2O).